Dag 26: Burgos - Frómista
17 juni 2016 - Frómista, Spanje
Na een rustdagje vandaag weer vroeg uit de veren! We lagen in de gemeente albergue: 6 slaapverdiepingen met op elke verdieping minstens 30 stapelbedden! En dat midden jn het centrum.. dachten we dat de slaapzaal met 36 bedden groot was.
Wij lagen trouwens op een "soort van privé-vertrek met stapelbed". 'S ochtends kwamen we erachter waarom.... kennelijk ben ik voor de begrippen een erg jonge pelgrim. Vandaar dat ze ons een beetje apart hadden gelegd. Uhm, oke, thanx i guess :D?
Voordat we Burgos zouden verlaten eerst lunch kopen. Stokbroodje, ham, bananen en een yoghurtje. Inmiddels is het bekant dagelijkse kost. De prijs niet! Ik rekende voor dit alles €3,83 af!! Haha en het heeft nog gesmaakt ook ;)
Burgos verlieten we over de oude pelgrimsbrug. Eigenlijk alleen voor voetgangers, maar wij zijn Nederlanders dus dat kan gewoon met de fiets. Aan het einde van de brug een monument met hoeveel kilometers nog naar Santiago. Weer voor de wandelaar. Gelukkig komen we later op de weg ook de fietskilometers tegen.
Direct buiten Burgos kwamen we een groot geel bord tegen. Dreigende woorden in het Spaans, zeggend over iets dat 3km verderop lag. Jullie weten inmiddels hoe wij over wegverspering denken: die gelden niet voor ons. Aangekomen was de weg niet versperd, hij was gewoon helemaal weggehaald! Dus door het het graanveld van de boer moeten lopen (sorry boer), maargoed, wij waren wel weer verder.
Rond het dorpje Estepar komen we twee Nederlandse mannen tegen op de fiets. Vertrokken vanuit Limburg met direct de Ardennen dus, respect! Ik fiets wat voor mama uit en op een gegeven moment fietsen ze naast me. "Of ik samen fiets?", waarop ik al wijzend antwoord "Ja, met m'n moeder". Hierop beginnen ze enthousiast te schreeuwen: "Nee, moeder en dochter! Vanuit regio Rotterdam vertrokken?? Jemig dat we jullie nog tegenkomen! We hebben al zo veel over die moeder&dochter gehoord! We dachten die komen we niet tegen, maar dan zijn jullie hier! Wauw!"
Kennelijk zijn wij een happening op de camino. Niet alleen fans in Nederland dus, want deze heren vroegen nog net niet om onze handtekeningen, haha ;)!
Na een zoveelste klim begint de weg eindelijk te dalen. Niet dat we nu snel gaan, er staat nog iets wat wind heet te blazen, maar het trapt lekkerder weg dan heuveltje op.
Uiteindelijk dit dorp ingefietst en een albergue opgezocht. Genoeg keuze. Ook is het eigenlijk praktisch gezien onmogelijk om nu nog te verdwalen. Overal verkeersborden met groots aangegeven "camino de Santiago", leuk!
Trouwens, Dat het routeboekje 3 jaar oud is merk je wel. Niet dat de wegen zijn veranderd, maar wel de café's. Niet goed voor mama d'r koffiebehoefte. Maar over het roken hoor ik haar niet ^^!
Vandaag 81 km gefietst in 5.03u. Niet te warm maar van een zonnetje was niet echt te spreken. Wel weer veel wind en op het eind van de dag nog even lekker nat geregend.
Liefs, Myrthe
Wij lagen trouwens op een "soort van privé-vertrek met stapelbed". 'S ochtends kwamen we erachter waarom.... kennelijk ben ik voor de begrippen een erg jonge pelgrim. Vandaar dat ze ons een beetje apart hadden gelegd. Uhm, oke, thanx i guess :D?
Voordat we Burgos zouden verlaten eerst lunch kopen. Stokbroodje, ham, bananen en een yoghurtje. Inmiddels is het bekant dagelijkse kost. De prijs niet! Ik rekende voor dit alles €3,83 af!! Haha en het heeft nog gesmaakt ook ;)
Burgos verlieten we over de oude pelgrimsbrug. Eigenlijk alleen voor voetgangers, maar wij zijn Nederlanders dus dat kan gewoon met de fiets. Aan het einde van de brug een monument met hoeveel kilometers nog naar Santiago. Weer voor de wandelaar. Gelukkig komen we later op de weg ook de fietskilometers tegen.
Direct buiten Burgos kwamen we een groot geel bord tegen. Dreigende woorden in het Spaans, zeggend over iets dat 3km verderop lag. Jullie weten inmiddels hoe wij over wegverspering denken: die gelden niet voor ons. Aangekomen was de weg niet versperd, hij was gewoon helemaal weggehaald! Dus door het het graanveld van de boer moeten lopen (sorry boer), maargoed, wij waren wel weer verder.
Rond het dorpje Estepar komen we twee Nederlandse mannen tegen op de fiets. Vertrokken vanuit Limburg met direct de Ardennen dus, respect! Ik fiets wat voor mama uit en op een gegeven moment fietsen ze naast me. "Of ik samen fiets?", waarop ik al wijzend antwoord "Ja, met m'n moeder". Hierop beginnen ze enthousiast te schreeuwen: "Nee, moeder en dochter! Vanuit regio Rotterdam vertrokken?? Jemig dat we jullie nog tegenkomen! We hebben al zo veel over die moeder&dochter gehoord! We dachten die komen we niet tegen, maar dan zijn jullie hier! Wauw!"
Kennelijk zijn wij een happening op de camino. Niet alleen fans in Nederland dus, want deze heren vroegen nog net niet om onze handtekeningen, haha ;)!
Na een zoveelste klim begint de weg eindelijk te dalen. Niet dat we nu snel gaan, er staat nog iets wat wind heet te blazen, maar het trapt lekkerder weg dan heuveltje op.
Uiteindelijk dit dorp ingefietst en een albergue opgezocht. Genoeg keuze. Ook is het eigenlijk praktisch gezien onmogelijk om nu nog te verdwalen. Overal verkeersborden met groots aangegeven "camino de Santiago", leuk!
Trouwens, Dat het routeboekje 3 jaar oud is merk je wel. Niet dat de wegen zijn veranderd, maar wel de café's. Niet goed voor mama d'r koffiebehoefte. Maar over het roken hoor ik haar niet ^^!
Vandaag 81 km gefietst in 5.03u. Niet te warm maar van een zonnetje was niet echt te spreken. Wel weer veel wind en op het eind van de dag nog even lekker nat geregend.
Liefs, Myrthe
Jullie zijn idd beroemd! Heb gisteren gegoogeld, erg leuk!