Dag 27, Fromista -Mansilla de las Mulas
18 juni 2016 - Mansilla de las Mulas, Spanje
Wij weten dat jullie graag onze blog lezen. Uit jullie reacties begrijp ik dat hij wordt gebruikt als leesvoer in de trein, als verhaaltje voor het slapen gaan, bij een glas sherry of bier en zelfs de computer wordt voor het slapen nogmaals aangezet om onze belevenissen te lezen.
Maar weet dat wij net zo genieten van jullie reacties op onze blog. Ook via Facebook en de app wordt gereageerd. Zalig, we smullen ervan.
Voor alle van Bohemen mensjes met aanhang : een hele gezellige bbq zonder ons. Vier de verjaardag van pa maar goed en drink een borrel op onze afwezigheid.
Gisteren avond nog een kleine geschiedenisles gegeven over St. Jacobus. Een aantal mensen in de albergue dachten dat hij de camino gelopen had!
En dat zij het in zijn navolging deden! Het was voor de pelgrims best wel een schok om te horen hoe het werkelijke verhaal van St. Jacobus luidt.
Vanmorgen maar weer verder op de fiets. Ons doel voor vandaag is een slaapzak te kopen. Het is koud 's nachts.
Het eerste dorp heeft wel een gigantische grote tempeliers kerk, die dicht is, maar geen winkels.
In het tweede dorp zijn we even voor 9 uur.
Als eerste zien we klooster met een open deur. Wij daar naar binnen en kunnen gelijk de mis van 9 uur bijwonen samen met 5 Spanjaarden en 7 nonnen.
Wij kunnen het goed volgen, maar missen wel een Gloria en een Credo. De nonnen zaten achter in de kerk, gescheiden met een hek van de overige kerkgangers. Tijdens de communie ging de priester als eerste naar de nonnen, een luikje in het hek ging open. En vervolgens kregen de gewone kerkgangers de communie door naar de rand van de bank te gaan. Niks niet naar voren lopen.
Na 35 minuten staan we weer buiten. Op naar het dorp voor onze missie. Komen we die limburgers weer tegen. Zij waren 5 kwartier verlaat omdat de sleutel van de garage zoek was waar hun fietsen stonden! Not happy!
Myrthe had de winkel gevonden waar onze missie voltooid had kunnen worden, ware het niet dat de winkel dicht was en ook niet open ging. Nou, Myrthe was not amused om het zachtjes uit te drukken.
Dus verder maar. Staat ze ineens boven op de rem na 100 meter. Een andere winkel die wel slaapzakken en fleece dekens verkocht. Missie voltooid!
Onze weg konden we vervolgen over een deel van de camino wat vlak, uitgestorven en schaduwloos is. De Tierra de Campos.
Geadviseerd wordt dan ook om voldoende water mee te nemen. Maar de temperatuur is niet al te hoog en het waait weer aardig, dus veel dorst hebben we niet.
Bij Calzadilla gaan we koffie drinken. Komen daar de 2 Argentijnse dames uit het café die in dezelfde albergue dan wij de nacht hadden doorgebracht. Ook daar zijn we nu bekend als de fietsende moeder en dochter uit Nederland!
Veel tijd om daar te blijven hadden we niet. We moesten naar Sahagún, dan ben je op de helft van de Spaanse camino! Inmiddels zijn we daar overheen. Het landschap is weids, er gaan wel heel veel kleine stroompjes doorheen, irrigatie van jaren her zie je nog steeds lopen en ook hier een kanaal. Water genoeg, vandaar ook veel korenvelden.
Ook hier natuurlijk hele rechten wegen. Verdwalen naar Santiago is niet meer mogelijk. Zoveel wegwijzers zijn er. We zien ook steeds vaker looppelgrims, ook omdat het looppad en het fietspad kilometers parallel aan elkaar lopen. De "holas" en "buen camino " worden veel uitgewisseld. Leuk.
En nu zitten we dan lekker in de tuin van de albergue in Mansilla de las Mulas. En gaan we hier voor 5 euro pp slapen. Maar eerst de foto's plaatsen.
Myrthe heeft 100 km geklokt in 5 uur en 20 minuten.
Liefs Gezina
Maar weet dat wij net zo genieten van jullie reacties op onze blog. Ook via Facebook en de app wordt gereageerd. Zalig, we smullen ervan.
Voor alle van Bohemen mensjes met aanhang : een hele gezellige bbq zonder ons. Vier de verjaardag van pa maar goed en drink een borrel op onze afwezigheid.
Gisteren avond nog een kleine geschiedenisles gegeven over St. Jacobus. Een aantal mensen in de albergue dachten dat hij de camino gelopen had!
En dat zij het in zijn navolging deden! Het was voor de pelgrims best wel een schok om te horen hoe het werkelijke verhaal van St. Jacobus luidt.
Vanmorgen maar weer verder op de fiets. Ons doel voor vandaag is een slaapzak te kopen. Het is koud 's nachts.
Het eerste dorp heeft wel een gigantische grote tempeliers kerk, die dicht is, maar geen winkels.
In het tweede dorp zijn we even voor 9 uur.
Als eerste zien we klooster met een open deur. Wij daar naar binnen en kunnen gelijk de mis van 9 uur bijwonen samen met 5 Spanjaarden en 7 nonnen.
Wij kunnen het goed volgen, maar missen wel een Gloria en een Credo. De nonnen zaten achter in de kerk, gescheiden met een hek van de overige kerkgangers. Tijdens de communie ging de priester als eerste naar de nonnen, een luikje in het hek ging open. En vervolgens kregen de gewone kerkgangers de communie door naar de rand van de bank te gaan. Niks niet naar voren lopen.
Na 35 minuten staan we weer buiten. Op naar het dorp voor onze missie. Komen we die limburgers weer tegen. Zij waren 5 kwartier verlaat omdat de sleutel van de garage zoek was waar hun fietsen stonden! Not happy!
Myrthe had de winkel gevonden waar onze missie voltooid had kunnen worden, ware het niet dat de winkel dicht was en ook niet open ging. Nou, Myrthe was not amused om het zachtjes uit te drukken.
Dus verder maar. Staat ze ineens boven op de rem na 100 meter. Een andere winkel die wel slaapzakken en fleece dekens verkocht. Missie voltooid!
Onze weg konden we vervolgen over een deel van de camino wat vlak, uitgestorven en schaduwloos is. De Tierra de Campos.
Geadviseerd wordt dan ook om voldoende water mee te nemen. Maar de temperatuur is niet al te hoog en het waait weer aardig, dus veel dorst hebben we niet.
Bij Calzadilla gaan we koffie drinken. Komen daar de 2 Argentijnse dames uit het café die in dezelfde albergue dan wij de nacht hadden doorgebracht. Ook daar zijn we nu bekend als de fietsende moeder en dochter uit Nederland!
Veel tijd om daar te blijven hadden we niet. We moesten naar Sahagún, dan ben je op de helft van de Spaanse camino! Inmiddels zijn we daar overheen. Het landschap is weids, er gaan wel heel veel kleine stroompjes doorheen, irrigatie van jaren her zie je nog steeds lopen en ook hier een kanaal. Water genoeg, vandaar ook veel korenvelden.
Ook hier natuurlijk hele rechten wegen. Verdwalen naar Santiago is niet meer mogelijk. Zoveel wegwijzers zijn er. We zien ook steeds vaker looppelgrims, ook omdat het looppad en het fietspad kilometers parallel aan elkaar lopen. De "holas" en "buen camino " worden veel uitgewisseld. Leuk.
En nu zitten we dan lekker in de tuin van de albergue in Mansilla de las Mulas. En gaan we hier voor 5 euro pp slapen. Maar eerst de foto's plaatsen.
Myrthe heeft 100 km geklokt in 5 uur en 20 minuten.
Liefs Gezina
Liefs Yolanda