Dag 3: Ogy - Cambrai
26 mei 2016 - Cambrai, Frankrijk
Om kwart over 7 aan het ontbijt, samen met de 3 Nederlandse mannen en de man des huizen. Mevrouw was alleen maar bezig om ons met van alles te voorzien.
Even na 8 uur allemaal vertrokken. Harry, een van de mannen ook opweg naar Santiago, zijn vrienden terug naar Nederland. De eerste 40km met hem opgefietst, maar in Tournai (Doornik) toch maar afscheid van hem genomen. Leuke plaats met mooie kerken. Zeker de st. Jacques is een mooie oude Romaanse kerk. Eenvoudig, en helaas geen stempel te krijgen.
Verder ging onze reis. Het vlakke land hadden we in Ogy al achter ons gelaten, de heuvels moesten we trotseren. En dat ging best wel soepeltjes. Ik kan mijzelf nog steeds verbazen
Rond 1 uur fietsten we ineens Frankrijk binnen! En de zon ging schijnen. Dus mouwen uit en bruin worden.
Alles ging zo voorspoedig dat we besloten om door te fietsen naar Cambrai. Ondertussen ook blote benen. Maar toen kwam er een wegafsluiting. Die werd al 1,5 km van tevoren aangekondigd. Nou, dat wilde we wel eens zien. Want met wat geluk kan een fiets er wel langs. Deze keer niet. Een brug was afgesloten voor reparatie. Myrthe heeft al haar charmes in de strijd gegooid - ook daar voor ging ze mee ;) - zodat ons een omweg van 10 km bespaart bleef.
En nu zitten we in een oude pelgrimsherberg uit 1150. Inmiddels omgebouwd tot een leuke B&B. Dus weer genieten. Nu lekker slapen.
#112 km in ruim 6 uur. Myrthe is verbrand dus lekker weer gehad#
Liefs, Gezina
Even na 8 uur allemaal vertrokken. Harry, een van de mannen ook opweg naar Santiago, zijn vrienden terug naar Nederland. De eerste 40km met hem opgefietst, maar in Tournai (Doornik) toch maar afscheid van hem genomen. Leuke plaats met mooie kerken. Zeker de st. Jacques is een mooie oude Romaanse kerk. Eenvoudig, en helaas geen stempel te krijgen.
Verder ging onze reis. Het vlakke land hadden we in Ogy al achter ons gelaten, de heuvels moesten we trotseren. En dat ging best wel soepeltjes. Ik kan mijzelf nog steeds verbazen
Rond 1 uur fietsten we ineens Frankrijk binnen! En de zon ging schijnen. Dus mouwen uit en bruin worden.
Alles ging zo voorspoedig dat we besloten om door te fietsen naar Cambrai. Ondertussen ook blote benen. Maar toen kwam er een wegafsluiting. Die werd al 1,5 km van tevoren aangekondigd. Nou, dat wilde we wel eens zien. Want met wat geluk kan een fiets er wel langs. Deze keer niet. Een brug was afgesloten voor reparatie. Myrthe heeft al haar charmes in de strijd gegooid - ook daar voor ging ze mee ;) - zodat ons een omweg van 10 km bespaart bleef.
En nu zitten we in een oude pelgrimsherberg uit 1150. Inmiddels omgebouwd tot een leuke B&B. Dus weer genieten. Nu lekker slapen.
#112 km in ruim 6 uur. Myrthe is verbrand dus lekker weer gehad#
Liefs, Gezina
